geni???
Moderatorer: Vektormannen, espen180, Aleks855, Solar Plexsus, Gustav, Nebuchadnezzar, Janhaa
-
karl friedrich gauss
en person e ikkje et ekte geni før du oppdagar noko banebrytende innenfor felte du "ønsker å vere geni i"..sjølv skal eg begynne på VK1,men er ferdig med 3MX...jeg skjønner ikkje at dere kan kalle dere geni, når dere bruker reglene,framgangsmåten og resonnomentet til EKTE GENIER,,,vi andre er små uslinger i forhold.
-
Gjest
Viss me klarer å på uanstrengt vis bruka reglane, framgangsmåtane og resonnementa til ekte geni, så skulle det vera nok til å indikera at me har høgre evner. Elles er nok dette mest eit spørsmål om korleis me definerer omgrepet "geni"; det finst i alle fall tre ulike definisjonar:
- eit geni (innafor eit fagfelt) er ein som har gjort noko banebrytande innafor fagfeltet eller på anna viss ytt eit stort bidrag til det.
- eit geni er ein person med ein målt IQ på minst 160.
- eit geni er eit skryteord eller banneordsom vert brukt av personar som trur stort om seg sjølv og som enda ikkje har skjønt at det er mykje dei ikkje forstår eller personar som endå ikkje har skjønt at dei som kan litt meir ikkje nødvendigvis er så veldig flinke dei heller.
Tradisjonell bruk er førstnemnde, vanleg bruk sistnemnde, men den vanlegaste definisjonen er den i midten, og med den i tankane kan det nok kanskje vera geni blant nokre få av oss (men ikkje meg); ein person på 15 år kan også vera eit geni, for genistatus er eit spørsmål om evner og dei tjue-tretti åra som kanskje skal til før eit banebrytande arbeid kanskje vert gjort er mest eit spørsmål om å bruka evnene på å samla opp ein enorm metode- og kunnskapssamling og å skaffa til rette ein ikkje så reint liten dose utanomevnemessig flaks (møta rett vegleiar, ta rett fagval, få rett idé til rett tidspunkt, få nok tid til å arbeida med ideen etc.).
Poenget er i alle høve framleis det same: DET ER ALTFOR MANGE HER SOM TEK ORDET "GENI" I SIN MUNN.
- eit geni (innafor eit fagfelt) er ein som har gjort noko banebrytande innafor fagfeltet eller på anna viss ytt eit stort bidrag til det.
- eit geni er ein person med ein målt IQ på minst 160.
- eit geni er eit skryteord eller banneordsom vert brukt av personar som trur stort om seg sjølv og som enda ikkje har skjønt at det er mykje dei ikkje forstår eller personar som endå ikkje har skjønt at dei som kan litt meir ikkje nødvendigvis er så veldig flinke dei heller.
Tradisjonell bruk er førstnemnde, vanleg bruk sistnemnde, men den vanlegaste definisjonen er den i midten, og med den i tankane kan det nok kanskje vera geni blant nokre få av oss (men ikkje meg); ein person på 15 år kan også vera eit geni, for genistatus er eit spørsmål om evner og dei tjue-tretti åra som kanskje skal til før eit banebrytande arbeid kanskje vert gjort er mest eit spørsmål om å bruka evnene på å samla opp ein enorm metode- og kunnskapssamling og å skaffa til rette ein ikkje så reint liten dose utanomevnemessig flaks (møta rett vegleiar, ta rett fagval, få rett idé til rett tidspunkt, få nok tid til å arbeida med ideen etc.).
Poenget er i alle høve framleis det same: DET ER ALTFOR MANGE HER SOM TEK ORDET "GENI" I SIN MUNN.
-
Gjest
Jeg synes begrepet/måleenheten IQ er ganske langt fra mål på mange måter. De som har ca grunnkurs i matte vet jo at et tall kan representere en konstant som i sin tur beskriver en rett linje i en graf. Så kan man jo finne frem til alle praktiske situasjoner man kan beskrive med en rett, horisontal linje. En hjerne?
Altså, jeg mener det er ganske søkt å prøve å beskrive noe så komplisert som en menneskehjerne med et eneste tall.
En annen merkelig ting innenfor IQ-tester og lignende er at de bruker typiske oppgaver som man kan øve inn, det går ofte ut på å se mønstre i figurer osv. Det å se mønstre er etter min mening noe man kan øve inn, f.eks ved å holde på med kunst/håndtverk, matematikk, data, teknikk eller musikk.
En som ikke har holdt på med slike ting, eller kanskje ikke engang har gått på skolen kan vel godt være kjapp i hodet selv om samme person ville strøket med glans på en IQ-test?
Altså, jeg mener det er ganske søkt å prøve å beskrive noe så komplisert som en menneskehjerne med et eneste tall.
En annen merkelig ting innenfor IQ-tester og lignende er at de bruker typiske oppgaver som man kan øve inn, det går ofte ut på å se mønstre i figurer osv. Det å se mønstre er etter min mening noe man kan øve inn, f.eks ved å holde på med kunst/håndtverk, matematikk, data, teknikk eller musikk.
En som ikke har holdt på med slike ting, eller kanskje ikke engang har gått på skolen kan vel godt være kjapp i hodet selv om samme person ville strøket med glans på en IQ-test?
-
Gjest
helt enig med deg i detteAnonymous skrev:Jeg synes begrepet/måleenheten IQ er ganske langt fra mål på mange måter. De som har ca grunnkurs i matte vet jo at et tall kan representere en konstant som i sin tur beskriver en rett linje i en graf. Så kan man jo finne frem til alle praktiske situasjoner man kan beskrive med en rett, horisontal linje. En hjerne?
Altså, jeg mener det er ganske søkt å prøve å beskrive noe så komplisert som en menneskehjerne med et eneste tall.
En annen merkelig ting innenfor IQ-tester og lignende er at de bruker typiske oppgaver som man kan øve inn, det går ofte ut på å se mønstre i figurer osv. Det å se mønstre er etter min mening noe man kan øve inn, f.eks ved å holde på med kunst/håndtverk, matematikk, data, teknikk eller musikk.
En som ikke har holdt på med slike ting, eller kanskje ikke engang har gått på skolen kan vel godt være kjapp i hodet selv om samme person ville strøket med glans på en IQ-test?
-
Gjest
Og for ikkje å gløyma det: Ein kan også øva opp evna til å gjenkjenna mønster ved å halda på med IQ-tester. Det finst riktig nok grenser for kor mykje slikt kan betra resultatet; eg har høyrt 15 poeng koma opp (og 115 poeng høyrast nok litt betre ut enn 100 poeng).
Er ein person registrert med ein IQ på 60, så er det nok rimeleg å tru at han manglar eit eller anna. Om det er minst 40 IQ-poeng han manglar eller eit snev sosial intelligens (IQ-tester er faktisk eit sosialt fenomen) er riktig nok ikkje fullt så sikkert...
Er ein person registrert med ein IQ på 60, så er det nok rimeleg å tru at han manglar eit eller anna. Om det er minst 40 IQ-poeng han manglar eller eit snev sosial intelligens (IQ-tester er faktisk eit sosialt fenomen) er riktig nok ikkje fullt så sikkert...
-
Gjest
Jeg skjonner hva dere mener den kan vaere unoyaktig, MEN: Den er jo ment for aa teste hvor stor logisk sans man har, ikke om hvordan hjernen fungerer... Det er heller ikke meninga at man skal ove inn monster heller. Bare ta forskjellige tester uten aa gjore det for mye.
-
Gjest
Det er forskjell på korleis noko er meint å fungera og korleis det fungerer - det er forskjell på er og [/i]bør. At det er ein tendens til at dess glupare ein er, dess høgare målt IQ har ein, skulle det likevel ikkje vera tvil om.
-
Gjest
Uansett hva du måtte mene om dette, så er gjennomsnittlig iq på folk 100. Dette er fordi alle iq-tester er nøye testet før de tas i bruk, og poengbereiningen er kalibrert slik at gjennomsnittet blir 100. Derfor er det tåpelig å si noe sånt som at en person med under 100 i iq ikke er særlig glup. For nå er det en gang slik at for at snittet skal ligge på 100 så må der være resultat både over og under. Og ikke alle som ligger under 100 er "ikke så veldig glup" på samme måte som mange som er over ikke er "veldig glup"STCAB skrev:Nja, men har du IQ under 100 så er du nok ikke så veldig glup.
Har nok uttrykt meg litt utydelig.
Jeg er klar over at igjenomsnittet ligger på hundre. Og jeg mener ikke at en med IQ på 99 har større problemer med å opne en dør enn en med IQ på 100.
Jeg mener helt nede på 90 grensen.
Jeg er klar over at igjenomsnittet ligger på hundre. Og jeg mener ikke at en med IQ på 99 har større problemer med å opne en dør enn en med IQ på 100.
Jeg mener helt nede på 90 grensen.
Ja... nei... hæ?
-
Gjest
Så det du sier er at de som har en iq på 90 og et par nedover ikke er så veldig smart samtidig som noen med en iq på 110 og et par oppover er veldig smart. Nyansene er nok større en det. Du blir ikke veldig smart eller ikke så veldig smart av å være noen poeng uver/under snittet. Da må det nok litt mer til.STCAB skrev:
Jeg mener helt nede på 90 grensen.
-
Gjest
At ein med iq < 90 ikkje er så veldig smart er faktisk ikkje det same som at ein med ein iq > 110 er veldig smart. Det er forskjell på "ikkje veldig smart" og "veldig dum"!
Eit mogleg oppsett kunne vera iq < 70: veldig dum, 70 < iq < 130: ikkje veldig dum, men heller ikkje veldig smart (men så har me jo kategoriane dum og smart også, då, for ikkje å gløyma middelmådig) og 130 < iq: veldig smart. [Valet av 70 og 130 er rimeleg tilfeldige, og bør difor ikkje overanalyserast.]
Eit mogleg oppsett kunne vera iq < 70: veldig dum, 70 < iq < 130: ikkje veldig dum, men heller ikkje veldig smart (men så har me jo kategoriane dum og smart også, då, for ikkje å gløyma middelmådig) og 130 < iq: veldig smart. [Valet av 70 og 130 er rimeleg tilfeldige, og bør difor ikkje overanalyserast.]